Irak, Suriye – Iraq, Syria / 2015 / 73’ / DCP / Renkli-Color / Kürtçe - Kurdish > Türkçe ve İngilizce Altyazı- Turkish and English Subtitles

 

Yönetmen /Director: Mahmod Ahmad, Ronahi Ezaddin, Sami Hossein, Delovan Kekha, Hazem Khodeideh, Diar Omar, Zohour Saeid, Basmeh Soleiman

Kurgu / Editing: Shabnam Hosseini

Müzik / Music: Babak Mirzakhani

Yapımcı / Producer: Bahman Ghobadi

Yapım / Production Company: Mijfilm

Kopya Temini / Print Source: Mijfilm

 

2016’da Berlinale’da gösterilen ve Kristal Ayı’ya aday olan bu belgesel, Suriye Irak sınırında mülteci kamplarında yaşayan, Kobani ve Şengal’li sekiz çocuk tarafından yapıldı. Aileleri, evleri ve yaşadıkları şehirler IŞİD tarafından vahşice saldırıya uğradıktan sonraki hayat deneyimlerini ve hikayelerini kaydettiler. Acılarını ve ıstıraplarını ifade edecek bir ortam arayan çocuklar, ellerine verilen küçük kameralarla, yaşadıklarını kaydetme fırsatını buldular. Arada hiçbir aracı olmaksızın, her bir film çocukların yaşadığı çıkmazı kendi gözlerinden bizlere gösteriyor. Kürt görüntü yönetmenlerinin verdiği bir kaç günlük temel film eğitiminin ardından, çocuklar bizleri çaresizlik ve acıyla bezeli bir günlerinde gezintiye çıkarıyorlar.

 

Screened and nominated for the Crystal Bear at the Generation 14plus section of the 2016 Berlinale, this documentary was made by eight children from Kobani and Shengal, who are living in refugee camps on the border of Syria and Iraq. They recorded their own life experiences and stories, after their cities, homes and families brutally attacked by ISIS. In search of a medium to express their agony and suffering, the children embrace the opportunity to record their life experiences using the small cameras they are given. Empowering children to tell their life stories, without an intermediary, to people all over the world, each film gives us a glimpse into the plight of the children, as seen through their own eyes. After a couple of days of training with several Kurdish cinematographers on the basics of filmmaking, the children walk us through a day in their lives, revealing the depths of their desperation and grief.

 

 

Mahmod Ahmad, Ronahi Ezaddin, Sami Hossein, Delovan Kekha, Hazem Khodeideh, Diar Omar, Zohour Saeid, Basmeh Soleiman

 

Birhat ailesi IŞİD tarafından kaçırılmış, 13 yaşında bir erkek çocuğudur. Hasta büyükannesine ve IŞİD onu kaçırıp serbest bıraktıktan sonra konuşamayan kız kardeşi Sonia’ya bakmaktadır. Kampta büyükannesi için ilaç kalmadığı ve doktorlar kardeşinin ameliyat olması gerektiğini söyledikleri için çaresiz bir durumdadır.

 

 

Birhat is a 13 year old boy whose parents are captured by ISIS. He takes care of his sick grandmother, as well as his younger sister, Sonia, who has stopped speaking after ISIS captured and released her. He is desperate and helpless as the camps have no medicine left for his grandmother, and the doctor insists Sonia needs surgery but will not confide the details of her illness, as Birhat is too young.

 

Besameh Şengal’li genç bir Ezidi kızıdır. IŞİD saldırısından kaçarken patlayan mayında kolunu kaybetmiştir. Kamplarda gezinip ümitsizlik içindeki diğer mültecileri filme almaktadır. Bir kadın acil yardım çağrısı yapmakta, bir diğeri ise gözü yaşlı on diğer kadınla beraber ağlamaktadır.

 

Besameh is a young Izadi girl from Shingal. She escaped from an attack by ISIS, but resultantly lost her arm to a landmine explosion. She goes through the camps and films other refugees in their despair. One woman calls to the world for attention and immediate help. Another woman laments, with tens of women weeping.

 

Sami Hussain, ailesi IŞİD saldırısında ağır yaralanmış ve kız kardeşi hala IŞİD’in elinde olan 15 yaşında Şengal’li bir erkek çocuğudur. Onun gözlerinden iki kadının IŞİD’in eline düşmektense ölmeye yeğlediklerini ağlayarak söylediklerini görüyoruz.

 

Sami Hussain is a 14 year old boy from Shingal and his family is severely injured while ISIS still has his sister captive. Through his eyes we see two women bemoaning that it is better to be killed than live under the captivity of ISIS.

 

Rounahi 14 yaşında ve Kobani’lidir. Mülteci kamplarındaki kötü koşullardan bahsediyor. American Sniper filminin gösterimi sırasında, silah seslerinin olduğu sahnede çocuklar kaçışırken bir yandan da evlerinin olduğu yerler bombalanıyor ve bir yandan Allah’a dua ederken, kimin evinin bombalandığını tahmin etmeye çalışıyorlar.

 

Rounahi is 14 years old and from Kobane. She speaks of the terrible conditions in the refugee camps. There is screening of the movie American Sniper. The children run out during a shooting scene as simultaneous bombings happen close to their town, trying to guess who’s house the bomb hit while praying to God it isn’t theirs.

 

Diar 13 yaşında ve Kobani’lidir. Evleri onlar içerideyken yanmıştır ve ailesi feci şekilde yanmıştır ve sargılar içindedirler, “şans eseri” Diar’ın yanıkları çok kötü değildir; yüzünde ağır bir yara vardır. Diar babasının görebilmesi için, kırılan gözlüklerinin yerine yenisini aramaktadır.

 

Diar is 13 years old and from Kobane. His house was burned while he and his family were inside; his parents are wrapped entirely in cast while “fortunately, (Diar) didn’t burn much;” he has a severe burn on his face. Diar tries to find glasses for his father, as they have been crushed and he can no longer see.

 

Delovan 13 yaşında ve Kobani’lidir. Babası çok ağır hastadır ve kampta ilaç kalmamıştır. Sağlık çadırından ilaç yerine, üzerinde dua yazılı bir parka kağıt vermişlerdir Delovan’a.

 

Delovan is 13 years old from Kobane. His father is extremely ill and there is no more medicine left in the camps. The infirmary tent gives him a piece of paper with a prayer written on it instead of medicine.

 

 

Mahmod 13 yaşında ve Kobani’lidir. IŞİD’in elinden kurtarılmış kasabasında evini ararken, bize harabeleri ve şehitleri gösteriyor.

 

Mahmod is 13 years old from Kobane. He takes us through the ruins of his town and it’s martyred people after it’s freed from ISIS, in search of his home.

 

Zohur Şengal’li 12 yaşında bir kız çocuğudur. Şengal için bir şarkı söylemesi isteniyor ama ona şarkı söylemeyi öğreten babasını kaybettiği için bu isteği reddediyor.

 

Zohur is a 12 year old girl from Shingal. She is asked to sing a song for Shingal as her voice is known to be beautiful, but she admits she no longer sings after losing her father who taught her to sing.