Tanıdık Mekanlar / Familiar Places / An Vertrauten Orten
Takvime Ekle
Europe/Istanbul
Tanıdık Mekanlar / Familiar Places / An Vertrauten Orten
Tanıdık Mekanlar / Familiar Places / An Vertrauten Orten
Almanya - Germany / 2012 / 2’54” (loop) / HD / Renkli - Colour /Almanca - German
Sanatçı / Artist: Kevin Pawel Matweew
Şehrin içinden hızlıca geçen bir trenden çekilen görüntüyle, şahsi odaların kıyı köşelerini gösteren durgun kamera çekimleri birbirini izliyor. Burada her şey kişisel; hiç bir şey gösterişli değil. Sanatçının elinin basit bir çubuğu çevirip büktüğü üçüncü sahne, çocukların nesneleri
“kavramak” amacıyla tekrar eden tavırlar sergilemesi prensibine dayanıyor. Elbette ki bu “tanıdık mekanlar”, artık varlıklarının bir
parçası olmuş bilinçaltındaki anlamlarla, anılar ve özlemlerle birlikte oyuncu bir merakla incelenmeyi hak ediyor.
A view of rapidly passing cityscapes from a moving train alternates with calm camera shots exploring the nooks and crannies of private rooms close up. Here everything is personal; nothing seems spectacular. A third scene, in which the artist’s hands turn and bend a simple stick, points to the principle of the repetitive manner in which children “grasp” things with the aim of understanding them. For precisely these “familiar places” deserve to be investigated with playful curiosity as to their subliminal meanings, the memories and longings that are part of their substance.
Almanya - Germany / 2012 / 2’54” (loop) / HD / Renkli - Colour /Almanca - German
Sanatçı / Artist: Kevin Pawel Matweew
Şehrin içinden hızlıca geçen bir trenden çekilen görüntüyle, şahsi odaların kıyı köşelerini gösteren durgun kamera çekimleri birbirini izliyor. Burada her şey kişisel; hiç bir şey gösterişli değil. Sanatçının elinin basit bir çubuğu çevirip büktüğü üçüncü sahne, çocukların nesneleri
“kavramak” amacıyla tekrar eden tavırlar sergilemesi prensibine dayanıyor. Elbette ki bu “tanıdık mekanlar”, artık varlıklarının bir
parçası olmuş bilinçaltındaki anlamlarla, anılar ve özlemlerle birlikte oyuncu bir merakla incelenmeyi hak ediyor.
A view of rapidly passing cityscapes from a moving train alternates with calm camera shots exploring the nooks and crannies of private rooms close up. Here everything is personal; nothing seems spectacular. A third scene, in which the artist’s hands turn and bend a simple stick, points to the principle of the repetitive manner in which children “grasp” things with the aim of understanding them. For precisely these “familiar places” deserve to be investigated with playful curiosity as to their subliminal meanings, the memories and longings that are part of their substance.
T.G. 2047
