FANTEZİLERİMDE / NELLA FANTASIA
27. AUFF,GÖSTERİMLER / SCREENINGS,DENEYSEL FİLM VE VİDEO / EXPERIMENTAL FILM AND VIDEO,Video Sergisi: Manzaranın Kaybı, Lukas Marxt / Video Exhibition: The Lost of Landscape, Lukas Marxt
Takvime Ekle
Europe/Istanbul
FANTEZİLERİMDE / NELLA FANTASIA
Avusturya Austria, 2012, 55’, Renkli Colour, HD Video
Sanatçı/Artist: Lukas Marxt
Dünya Hakları / World Sales: Sanatçıya ait Courtesy of Artist
Film aşılamaz açık gri bir imgeyle, bulanık bir sisle başlıyor. Ya da belki suyun yüzeyi? Buna bir synthesizer eşlik ediyor. Bu birliktelik, Spielberg’in Üçüncü Türden Yakınlaşmalar’ına ya da az da olsa Coppola’nın Kıyamet’ine inceden göndermelerde bulunuyor. Aşılmazlık, panoramik görüntü ve klostrofobik sıkışıklığın etkileşiminin sonucu olan, görüntülerin iki boyutluluğunun altını çiziyor. Birleşme noktası öyle bir yer değiştirmiş ki, perspektif, kelimenin tam anlamıyla kaybolmuş. Bunun en görkemli örneği, parıldayan, gri ve bakır renkli metal çubukların suyun üzerine veya içine doğru uzandıkları ve dalgaların ve köpüklerin, çılgınca onların etrafını sardığı çekim. Mekanik bir bakış -Vertov’un sine-göz’ü- böyle bir görüntü yaratıp böyle bir algıyı mümkün kılar. (Claudia Slanar)
The film begins with an image of impenetrable light gray: fog that doesn’t clear. Or possibly the surface of water? This is accompanied by a synthesizer, which establishes a few points of reference that relate to narrative fiction film: Spielberg’s Close Encounters of the Third Kind or, though faintly, Coppolas Apocalypse Now. The impenetrability underlines the two-dimensionality of the images that develop from the interplay between a panoramic view and almost claustrophobic constriction. The vanishing point has shifted so far that all sense of perspective is literally absent. The most spectacular example of this is in a shot of gleaming, gray and copper-colored metal rods extending from or into the water, waves and foam raging around them. A machine-like gaze — Vertov’s camera eye — creates an image like this, enables this kind of perception. (Claudia Slanar)
Lukas Marxt
Lukas Marxt, 1983 Avusturya doğumludur. 2004-2009 yılları arasında, the University of Art and Design Linz’de lisans öğrenimi görmüş, 2012’de ise Academy of Media Arts Cologne’da yüksek lisansını tamamlamıştır. Çalışmalarında, insanın doğaya etkisinin kalıntılarının arayışı içindedir. Projesinin ilk zamanlarında, insan eli değmemiş yerler bulup buralarda “zamanın derinliğini” gözlemlemiştir.
Lukas Marxt was born in 1983 in Schladming/Austria. He studied at the University of Art and Design Linz from 2004 to 2009, and completed the Post-graduate program at the Academy of Media Arts Cologne in 2012. In his work, he is always searching for relics of human impact upon nature. In the early stages of his projects, he tries to find places that are hard for mankind to settle, and then observe them from a perspective of “deep time”.
Sanatçı/Artist: Lukas Marxt
Dünya Hakları / World Sales: Sanatçıya ait Courtesy of Artist
Film aşılamaz açık gri bir imgeyle, bulanık bir sisle başlıyor. Ya da belki suyun yüzeyi? Buna bir synthesizer eşlik ediyor. Bu birliktelik, Spielberg’in Üçüncü Türden Yakınlaşmalar’ına ya da az da olsa Coppola’nın Kıyamet’ine inceden göndermelerde bulunuyor. Aşılmazlık, panoramik görüntü ve klostrofobik sıkışıklığın etkileşiminin sonucu olan, görüntülerin iki boyutluluğunun altını çiziyor. Birleşme noktası öyle bir yer değiştirmiş ki, perspektif, kelimenin tam anlamıyla kaybolmuş. Bunun en görkemli örneği, parıldayan, gri ve bakır renkli metal çubukların suyun üzerine veya içine doğru uzandıkları ve dalgaların ve köpüklerin, çılgınca onların etrafını sardığı çekim. Mekanik bir bakış -Vertov’un sine-göz’ü- böyle bir görüntü yaratıp böyle bir algıyı mümkün kılar. (Claudia Slanar)
The film begins with an image of impenetrable light gray: fog that doesn’t clear. Or possibly the surface of water? This is accompanied by a synthesizer, which establishes a few points of reference that relate to narrative fiction film: Spielberg’s Close Encounters of the Third Kind or, though faintly, Coppolas Apocalypse Now. The impenetrability underlines the two-dimensionality of the images that develop from the interplay between a panoramic view and almost claustrophobic constriction. The vanishing point has shifted so far that all sense of perspective is literally absent. The most spectacular example of this is in a shot of gleaming, gray and copper-colored metal rods extending from or into the water, waves and foam raging around them. A machine-like gaze — Vertov’s camera eye — creates an image like this, enables this kind of perception. (Claudia Slanar)
Lukas Marxt
Lukas Marxt, 1983 Avusturya doğumludur. 2004-2009 yılları arasında, the University of Art and Design Linz’de lisans öğrenimi görmüş, 2012’de ise Academy of Media Arts Cologne’da yüksek lisansını tamamlamıştır. Çalışmalarında, insanın doğaya etkisinin kalıntılarının arayışı içindedir. Projesinin ilk zamanlarında, insan eli değmemiş yerler bulup buralarda “zamanın derinliğini” gözlemlemiştir.
Lukas Marxt was born in 1983 in Schladming/Austria. He studied at the University of Art and Design Linz from 2004 to 2009, and completed the Post-graduate program at the Academy of Media Arts Cologne in 2012. In his work, he is always searching for relics of human impact upon nature. In the early stages of his projects, he tries to find places that are hard for mankind to settle, and then observe them from a perspective of “deep time”.
T.G. 3312
